Tuesday, March 23, 2010

Λα μπέλα Ρώμα!


Είχαμε αναχωρήσεις χτες.  Ο Π. την έκανε για τα ξένα για mini break.  Στο ίδιο μέρος που πήγε και ο Χ. Όταν με παράτησε.  Δεν μπορώ να καταλάβω, υπάρχει κανένα μοτίβο που λέει ότι μόλις παρατήσουν την Ζαργάνα, πάμε διακοπές στα βουνά? Τι σχέδιο εξόντωσης είναι αυτό?  Δεν πειράζει, ας είναι καλά τ’ αγόρια μου... Ελπίζω μόνο να πιάσουν τα βουντού.  Τόσα λεφτά έδωσα.
Το αποφάσισα.  Θα φύγω.  Πρέπει να κανονίσω ένα ταξίδι.  Κάτι ν’ ασχολούμαι μέχρι να γίνει.  Παρίσι? Το ξέρω ότι κάποιοι πιστεύουν πως δεν θ’ άκουγαν ποτέ στην ζωή τους αυτό που θα ξεστομίσω, αλλά κι όμως... Μπαααα, δεν ψήνομαι.  Ρώμη?
Roma, bella Roma! Όλοι εκεί πάνε τώρα τελευταία.  Κάτι θα ξέρουν.  Λένε ότι είναι μαγικά... Πολλά τ’ αξιοθέατα.  Κολοσσαίο, Πάνθεον, Βατικανό, Fontana Di Trevi, Piazza Navona, Spanish Steps, Bocca De la Verita…
Λέω να πάω στα γενεθλιά μου.  Να κλείσω τα ένδοξα 32 στην Αιώνια Πόλη.  Και μου είπε ο αστρολόγος μου ότι απο τα γενεθλιά μου και μετά θα είναι η χρονιά μου.  Επίσης μου είπε ότι θα γνωρίσω έναν μεγάλο έρωτα σε ταξίδι κι ότι  θα φοράει και στολή.  Οπότε, τα συνδιάζω όλα.  Για καλό και για κακό, θα κάνω κι ένα ντου στο πιλοτήριο στο αεροπλάνο για να καλύψω όλα τα ενδεχόμενα των ένστολων.  Συν Αθηνά και χείρα κίνει λέει η παροιμία.  Ααααα, μην με βλέπεις, έτσι καλλιεργημένη και σοβαρή, εγώ πιστεύω σε αυτά.  Δεν άκουσα, γέλασε κανείς? Ααααα.....
Βόλτες στην πόλη, ιταλικό φαγητό, ψώνια και οι ιταλοί! Τι άλλο να ζητήσω?  Περιμένω πώς και πώς!  
Ναι η αλήθεια είναι ότι το "ψώνια και Ιταλοί" είναι το ισχυρό κινητρό μου για το ταξίδι αυτό.  Γιατί ωραία τ' αξιοθέατα αλλά πώς να το κάνουμε, αν βρεις τον κούκλο Fabriccio  εκεί, ψιλοχέστηκες για το Βατικανό.  Θα προτιμήσεις μάλλον να δεις άλλο ταβάνι.  Κι ας μην είναι η Capella Sistina.  Kι αν οι φήμες είναι αληθινές, τότε θ' ανατριχιάσεις πιο πολυ με το ανώνυμο ταβάνι. Τι να κάνω που με κακομαθε ο Pascal στο Παρίσι, κι έχω γίνει International?
Κι άρχισα να ψάχνω... Εισιτήρια, μια χαρά.  Ευτυχώς που είναι δίπλα η Ιταλία και δεν χάνουμε όλη την ημέρα.  Αλλά τα ξενοδοχεία βρε αδελφάκι μου... Πω πω φωτιά και λάβρα! Είμαστε τελικά «Ούνα φάτσα, Ούνα ράτσα».  Κλέφτες και απατεώνες! Καλά τι νομίζουν Ιταλοί & Έλληνες? Ό,τι έχουμε πετρελαιοπηγή στην πίσω αυλή?  Δεν μπορώ να πουλήσω και το κορμί μου για να πληρώσω το ξενοδοχείο.  Ήρθε η Τζούλια κι έριξε τις τιμές.  Τι να πιάσουμε κι εμείς τώρα? Άντε πάλι οικονομία.  Κόψαμε το ένα, κόψαμε το άλλο, τι άλλο θα κόψουμε πια? Όχι, γλυκέ μου, ξέρω τι σκέφτεσαι, το σεξ δεν κόβεται.  Απο το σεξ κάνεις αποχή.  Έτσι λένε όλοι (εμείς?) οι «απάρτου και αγαμήτου γωνία»...  Να, ένα χρυσό χάπι! 40 καρατίων.
Και μέχρι τότε τι κάνουμε?  Περιμένουμε.  Σχεδιάζουμε και μετράμε ανάποδα. Έρχεται και το Πάσχα, και τσουπ, τον φάγαμε τον γάϊδαρο.  Και μετά του Αγ. Πνεύματος στην Νάξο και μετά διακοπές όπου μας βγάλει.  Βρε γρήγορα που περνάει ο καιρός... Ένα τσουπ μακριά είναι όλα!  Μήπως να κατεβάσω καλοκαιρινά ή βιάζομαι? Αχ, με έπιασε η Άνοιξη και δεν κρατιέμαι! Και ο Π. στα χιόνια... Πώς το είπε αυτό ο βουντούς? Ου μπα ουμ ου μπα ουμ....



No comments:

Post a Comment