Δεν είναι καθόλου περίεργο που η υποκριτική είναι γέννημα ελληνικό. Και δεν χρειάζεται να έχεις τελείωσει την σχολή του Κουν για να είσαι ένας πρώτης τάξεως υποκριτής – ηθοποιός. Απλά να είσαι Έλληνας. Υποκρισία παντού. Από το κρεβάτι μας, μέχρι την στάση απένταντι στα κοινωνικά γίγνεσθαι.
Υποκρινόμαστε για τα νέα οικονομικά μέτρα. Βρίζουμε όλους του πολιτικούς και παράγοντες που φάγανε τα λεφτά του Κράτους. Όχι γιατί αυτό που κάνανε είναι άδικο, αλλά γιατί δεν είμαστε εμείς στην θέση τους, για να φάμε κι εμείς όσα μπορούμε. Γιατί, αν μπορούσαμε κι εμείς να φάμε, θα τρώγαμε, αυτό είναι δεδομένο. Και μπορεί να μην παίζουμε στην Πρώτη Εθνική, αλλά ό,τι μπορούμε να φάμε, το τρώμε. Τρώμε από την εφορία όταν δεν κόβουμε αποδείξεις, τρώμε όταν δεν ζητάμε αποδείξεις, τρώμε όταν μας κόβουν κλήση και βρίσκουμε ένα μέσο και την σβήνουμε, τρώμε όταν παίρνουμε αγροτικές επιδοτήσεις και σηκώνουμε ξενώνες στον σταύλο που μας άφησε ο παπούς μας, τρώμε όταν δίνουμε φακελάκια στους γιατρούς, τρώμε όταν προσλαμβάνουμε προσωπικό και δεν του κολλάμε ένσημα, τρώμε, τρώμε, τρώμε… Ξεκινάμε από ψαράκια και γινόμαστε μεγαλο-καρχαρίες. Αυτό είναι το σχέδιο.
Υποκρινόμαστε για την ηθική μας. Ζούμε στο μεγαλύτερο μπουρδέλο του κόσμου και μας σοκάρει που η Τζούλια – Τσουλ(ι)α Αλεξανδράτου έβγαλε ένα sex tape. Λες και δεν το ξέραμε τι δουλειά έκανε. Έπρεπε να την δούμε κι επι το έργον. Προσωπικά είδα την ταινία κι ένα έχω να πω… σιγά τα ωά! Η Sirina έχει πολύ καλύτερα κορίτσια και με περισσότερο ταλέντο! Κορίτσια που δεν τσεκάρουν τα νύχια τους την ώρα που ο Ζαφείρης αγκομαχάει πίσω τους! Την πρώτη μέρα εμφάνισης του dvd στα περίπτερα πούλησε 100.000 αντίτυπα! Κι εκεί δεν μας πήραξε η τιμή. Ξεχάσαμε και οικονομικά μέτρα και φτώχια και άλλα… Λες και δεν βλέπουμε αρκετούς κώλους στον δρόμο έπρεπε να πληρώσουμε 20 ευρώ για να δούμε τον κώλο της Τζούλιας…
Υποκρινόμαστε για την οικονομική μας κατάσταση. Μάθαμε να λέμε η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Αυτό περιλαμβάνει τουλάχιστον 3 αμάξια σε κάθε οικογένεια, plasma τηλεόραση (γιατί δεν μπορώ να βλέπω το Ζαμανφου σε απλή τηλεόραση πώς να το κάνουμε?), τουλάχιστον 2 laptop, 8 κινητά, εξοχικό, σπίτι στο χωριό, 3 μπουκάλια στον Καρρά, 400 ευρώ σε λουλούδια, διακοπές τον χειμώνα σε χιονοδρομικό, ένα πέρασμα το καλοκαίρι από την Μύκονο κι εννοείται το Πάσχα αρνί πάνω από 5 κιλά (γιατί κάτω από πέντε κιλά τι μένει, μόνο κόκκαλα και πέτσες!)!!!!
Υποκρινόμαστε για την ανθρωπιά μας. Εκμεταλεύομαστε τους μετανάστες, τους κακομεταχειριζόμαστε, κοιτάζουμε ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου, βρίζουμε και κοροϊδεύουμε τους τουρίστες που μας δίνουν να φάμε, σκοτώνουμε τα ζώα μας, μαχαιρώνουμε πισώπλατα τους φίλους μας, σκοτωνόμαστε με τ’ αδέλφια μας για ένα οικόπεδο στην Κάτω Πλατανιά, αδιαφορούμε για τους γύρω μας και πάτε στην Εκκλησία μήπως σας συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας.
Προσπαθώ να βρω ένα καλό που έχουμε. Ναι, αγαπάμε δυνατά και ό,τι κι αν μας συμβεί μπορούμε να το μετατρέψουμε σε κωμωδία και να γελάσουμε με αυτό. Και τώρα τι? Μας σώζει αυτό?
Είμαι σχεδόν σίγουρη, ότι τα στρουμφάκια που ζούνε στο στρουμφοχωριό στο δικό τους παράλληλο σύμπαν, είναι εφεύρεση ελληνική. Κι αν όχι ελληνική, τουλάχιστον βασίζεται στους έλληνες. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Γιατί έχουμε τόσα κοινά… Εξάλλου, γιατί τα κάνανε μπλε και άσπρα? Αλήθεια ο Μπαρμπα Στρουμφ πόσα μούρα θα είχε φάει από τα άλλα στρουμφάκια? Και γιατί αυτός είναι κόκκινος – άσπρος? Δάχτυλος του Κόκκαλη μου μυρίζεται…
No comments:
Post a Comment