Friday, October 29, 2010

Κρατάω πληκτρολόγιο και δεν φοβάμαι να το χρησιμοποιήσω!


Αγώνας Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός.   Debate Παπανδρέου – Σαμαρά.  Αυτό δεν είναι τίποτα.  Βάλε άντρες και γυναίκες άνω των 30 να συζητήσουν περί σχέσεων κι έχεις μία τιτανομαχία.  Αυτό συνέβη χτες το βράδυ. 
Σ’ ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά καφέ της πόλης  (με μία από τις πιο ωραίες μπάρες. Λυσσάξτε!!!)  μαζεύτηκαν 4 άντρες και 4 γυναίκες και φάγανε τα μουστάκια τους συζητώντας για ποιο λόγο είναι όλοι σχεδόν μόνοι τους.  Μην φταίνε οι γυναίκες, μην φταίνε οι άντρες, μην είναι στραβός ο γυαλός μην στραβά αρμενίζουμε; 2 φαλοκράτες λοιπόν βάλανε 4 γυναίκες κάτω και τις κατηγορήσανε για όλα!
Κι επειδή χτες τα είχαμε τσουξει και λιγάκι παραπάνω και το μουρλοκομείο που είχα απεναντί μου, νόμιζε ότι πράγματι τον χρονομετρούσαν και δεν με άφηνε ν’ αρθρώσω λέξη κι επίχειρημα, παίρνω την εκδικησή μου διαδυκτιακά και του απαντώ ξεδιάντροπα και αναίσχυντα από εδώ!!!!  Κι όπως λέει και ο φίλος μου ο Γιώργος, κρατάω πληκτρολόγιο και δεν φοβάμαι να το χρησιμοποιήσω.
Αγαπημένε μου Νίκο,
Εσύ που ξέρεις τα πολλά και ο νου σου κατεβάζει, θα έπρεπε να ξέρεις ότι δεν θα έπρεπε να λυπάσαι καμία γυναίκα η οποία επέλεξε να είναι μόνη της μετά τα τριάντα.  Και , άκου με που σου λέω, επέλεξε να είναι μόνη της.  Θα μπορούσε να είναι με κάποιον που δεν θέλει  (με τον χασάπη της γειτονιάς για να έχεις και τσάμπα κρέας!)  ώστε να κάνει περήφανους τους γονείς της, το σόι της, την δουλειά της και ίσως κι εσένα που θεωρείς ότι μία γυναίκα μόνη είναι μισή γυναίκα! Όταν μία γυναίκα αποφασίζει να είναι μόνη της γιατί δεν έχει βρει αυτόν που θα την κάνει να θέλει να γεννήσει τα παιδιά του, δεν θα πρέπει να την λυπάσαι.  Θα πρέπει να την σέβεσαι γιατί έχει καταφέρει κι έχει ξεπεράσει τον τίτλο της γεροντοκόρης, έχει μάθει εντέχνως ν’ αποφεύγει και ν’ αντικρούει τα επιχειρήματα του κύκλου της και της οικογενειάς της για το καλό του γάμου, καταφέρνει να περνάει μόνη της καλά όπως περάσαμε εμείς χτες, χωρίς η βραδιά της να περιλαμβάνει υποχρεωτικά έναν γκόμενο! Επίσης έχει μάθει να ξεχωρίζει τους αποτυχημένους, τους βλαμένους και τους μαμάκηδες χωρίς να χρειαστεί να πάει στο κρεβάτι μαζί τους και ανάλογα τα υπόλοιπα προσόντα του να περάσεις την ώρα της, την ημέρα της ή και τον μήνα της.  Αλλά μέχρι εκεί.  Μετά τα θέλει ο κώλος της, οπότε καλά να πάθει!
Και μην ξεχνάς πως όπως ούρλιαζα και χτες, ισχύει το παρακάτω:
Σε κάθε άντρα αντιστοιχούν 3 γυναίκες.  Οπότε σε κάθε γυναίκα αντιστοιχεί το 33,3%.  Από αυτό 33,33% το 1/3 είναι γκέι, το 1/3 είναι παντρεμένοι και το τελευταίο 1/3 περιλαμβάνει τους δεσμοφοβικούς, τους μικροτσούτσουνους, τους τσιγκούνηδες, του μαμάκηδες, τους βλαμένους,  αυτούς που απλά δεν σε γουστάρουν και μερικούς καλούς οι οποίοι όμως σου φαίνονται απίστευτα βαρετοί.  Το γιατί μην με ρωτάς.  Μήπως γιατί είναι; Όταν λοιπόν βγεις με όλες τις παραπάνω κατηγορίες, αποφασίζεις πως σε αντίθεση με αυτό που έχει πει η φίλη μου η Charlotte στο Sex and the City, μπορείς να κάνεις σταθερή σχέση με τον δονητή σου.  Μια χαρά μπορείς να πας σινεμά μαζί του, για φαγητό, μπορεί να σου κρατήσει συντροφιά στον καναπέ βλέποντας μια ρομαντική ταινιία και μπορείς ωραιότατα να τον γνωρίσεις στους φίλους σου.  Αν μάλιστα έχουν φτάσει και οι φίλες σου στο ίδιο σημείο μπορείς να διοργανώσεις το νέο τρεντ της εποχής.  Επίδειξη Dildo.  Ζούμε μεγάλες στιγμές!

Και μπορεί να χάσαμε τον ρόλο μας, αλλά ως γνωστόν οι γυναίκες σε αντίθεση με εσάς είναι Multi taskers! Μπορούμε λοιπόν να είμαστε παράλληλα και γατούλες και αντράκια! Ανάλογα τι μας προκαλείτε εσείς! Αν εσείς μας βγάζετε τον Βαμβακούλα μέσα μας, πιστεψέ με δεν φταίει η φύση μας, εσείς φταίτε! Να ξέρεις ότι μία γυναίκα έχει τόσες προσωπικότητες που δεν μπορείς να φανταστείς.  Και πιστεψέ με δεν θέλεις να μάθεις! (Εγώ προσωπικά τείνω σ' ενα μείγμα Βαμβακούλα με λίγο Tracy Lords, αλλά εγώ είμαι Ζαργάνα και είμαι εκτός συναγωνισμού!)
Οι παλιοί λέγανε «Οι πουτάνες και οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές».  Και δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί όλοι εσείς οι άντρες έχετε μια ιστορία για μια πουτάνα και μια τρελή να μας πείτε.  Ιδιαίτερα η κατηγορία Glenn Close είναι πολύ δημοφιλής! Συμπερασματικά λοιπόν είστε τόσο ανασφαλείς που αναζητείτε γυναίκες οι οποίες σας δείχνουν τον ερωτά τους με καταπίεση, σκηνές ζηλοτυπίες, παράνοιες και άλλες τέτοιες ιστορίες.  Τουλάχιστον έτσι νομίζετε.  Αλλά η παράνοια Νίκο μου,  δεν είναι δείγμα αγάπης, είναι δείγμα ότι oι αντρες με τ' άσπρα έρχονται να σε βρουν.  Για τις πουτάνες δεν ανοίγω θέμα… γιατι είστε όλοι καμένοι! Και καλά να πάθετε.  Ας προσέχατε! 
Τελος Νίκο μου, θα ήθελα να σου υπενθυμίσω ότι και τα γυναικεία μοντέλα έρχονται με υδραυλικό και ορμονικό σύστημα.  Αυτό σημαίνει λοιπόν,  ότι οι γυναίκες κάνουν σεξ και για την δική τους ευχαρίστηση και όχι για να κερδίσουν, κάποιον ή κάτι.  Και αν η λιμπιντό τους είναι άνω του μεσαίου θα βρουν ένα αρσενικό που δεν θα χρειάζεται και ιδιαίτερη μαστορία να τον βάλουν στο κρεβάτι τους, να πάρουν αυτό που έχει θεωρητικά να προσφέρει και μετά θα τον πετάξουν σαν στημμένη λεμονόκουπα. Κι αυτό δεν τις κάνει ούτε πόρνες ούτε όλα τ’ άλλα κοσμητικά επίθετα που αράδιασες χτες βράδυ.  Και μην μας κατηγορείς γι αυτή την στάση μας.  Δυστυχώς μάθαμε από τους καλύτερους.  Από εσάς.
Έτσι που λες Νίκο μου.  Δεν πας εσύ να λες ό,τι θέλεις, να κάνεις όσες λίστα με To Dos ή Not to Dos.  Και δεν πας να δίνεις όσες συμβουλές θέλεις.  Το να βρεις τον έρωτα είναι τόσο εύκολο όσο να λύσεις τον κύβο του ρούμπικ.  Μπορεί να παιδεύεσαι χρόνια και να μην τα καταφέρεις.  Μπορεί να είσαι από τους τυχερούς και με την δεύτερη προσπάθεια να καταφέρεις να βρεις την λύση.  Μπορεί ο προηγούμενος παίχτης να τον έστησε τόσο ωραία που η λύση του μετά είναι απλό παιχνιδάκι.  Το σίγουρο είναι ότι μετά από κάθε προσπάθεια, έρχεσαι μία κίνηση πιο κοντά στην λύση του.   Και όταν το λύσεις, τον αφήνεις στην γωνία του και τον καμαρώνεις.  Και όταν βαρεθείς να κάνεις κι αυτό και συνειδητοποιήσεις ότι τελικά η προσπάθεια σου άρεσε πιο πολύ από το αποτέλεσμα, ξεκινάς πάλι από την αρχή!!!
Ο Νίκος που λες είναι πλάσμα από τα λίγα.  Εκεί που τον λατρεύεις εκεί που θέλεις να τον στείλεις στην φάλαγγα! Κι ενώ θεωρητικά έχει όλη την συμπεριφορά του Νίκου Κούρκουλου και τους άντρα του πρόστυχου του σωστού είμαι σίγουρη ότι εντός των τοιχών ανήκει στην κατηγορία «Yes dear»!  Δεν πειράζει όμως, εμείς τον αγαπάμε έτσι! Υποκριτάκο και φωνακλά!!!!!!
Ειδική μνεία στον Δημήτρη επίσης που σιγόνταρε τον Νϊκο αλλά με λιγότερα ντεσιμπέλ.  Άγριο αγόρι με πληγωμένο παρελθόν και ροκ επιρροές.  Πρέπει να βρω οπωσδήποτε κάπου να το δώσω αυτό το αγόρι.  Πληροφορίες εντός!
Μπορεί λοιπόν στο χτεσινό debate να μην καταλήξαμε πουθενά.  Ήπιαμε όμως πολύ, αγκαλιαστήκαμε μετά και φιληθήκαμε για να περάσει! Και στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι που έχει σημασία!

Thursday, October 14, 2010

Εσύ και το Ε.Σ.Υ.

Εντάξει το παραδέχομαι.  Και στις χειρότερες στιγμές, μπορώ να είμαι «γιουχου!».  Δεν είναι έλλειψη σοβαρότητας, μάλλον είναι αμυντικός μηχανισμός.  Ή έτσι λέω τουλαχιστον.  Γιατί για την έλλειψη σοβαρότητας δεν είμαι και τόσο σίγουρη.   Έχει αποδειχτεί ότι η σοβαρότητα δεν είναι μία απο τις αρετές μου.  Αλλά έχω τόσες άλλες που δεν αγχώνομαι.
Το είπα και στο facebook το λέω και τώρα.  Πάνω απ’ όλα Υγεία.  Πρέπει να συμβεί κάτι σε κάποιον που αγαπάς για να συνειδητοποιήσεις ότι το πως θα χάσεις 15 κιλά σε 2 ημέρες δεν είναι σοβαρό πρόβλημα κι επίσης το γεγονός ότι δυσκολεύεσαι περπατήσεις πάνω σε 13 πόντους δεν πρέπει να σε προβληματίζει ιδιαίτερα, γιατί υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα εκεί έξω.  Εγώ την προηγούμενη εβδομάδα είχε την παρθενική μου συνάντηση με το Ε.Σ.Υ..  Και όπως κάθε τι παρθενικό, είναι χάλια.
Αυτό το Greys Anatomy και όλες οι άλλες σειρές επιστημονικής φαντασίας μας έχουν καταστρέψει τελικά.  Όταν συνέλθεις απο το αρχικό σοκ μετά απο την εισοδό σου στα ελληνικά νοσοκομεία, συνειδιτοποιείς ότι πουθενά δεν θα βρεις κανέναν Derek Sheperd ή ακόμη καλύτερα έναν Mark Sloan (τον προτιμούμε γιατί είναι υπερσεξουαλικός όμως!).  Αν είσαι λίγο τυχερή το αποτέλεσμα θα είναι κάτι μεταξύ Κώστα Τσάκωνα, Άκη Τσοχατζόπουλου και Λάκη Γλυκούλη.  Δεν ξέρω γιατί κάποιες μαμάδες λυσσάνε να πάρουν οι κόρες τους γιατρό.  Τους έχουν δει πως είναι; Επίσης δεν καταλαβαίνω πως γίνονται όργια μέσα στα νοσοκομεία, αφού και οι νοσοκόμες είναι επίσης σαν να έχουν τρακάρει με τρόλεϊ.   Η επιτομή της ασχήμιας  και του αντικούκου.   Εγώ βασικά απογοητεύτικα απο τους γιατρούς.  Την διαφορά την έκανε μία γιατρίνα που συνάντησα εκεί, η οποία με την πρώτη ματιά  φώναζε «Καλώς τ’ αγοράκια τα ζουμπουρλούδικα».  Με την δεύτερη ματιά  φώναζε «Έλα, έλα, 20 ευρώ το μισάωρο».  Με την τρίτη ματιά  την έστελνες στο Big Brother να κάνει παρέα στ’ άλλα Ξ. που έχουν μαζέψει εκεί.
Εντάξει δεν μπορώ να πω.  Μπορεί οι γιατροί να μοιάζουν και να φέρονται όπως οι συγγενείς του Δρακουμέλ, οι νοσηλευτές είναι όμως... Να σε πάνε βόλτα με το φορείο και να κάνεις μπιου μπιού, μέχρι να φτάσεις στα έκτακτα περιστατικά και να φωνάζεις, «δεν πάω σπίτι μου απόψε» ένα πράγμα! Μου το λέγανε αλλά δεν το πίστευα.  Μην είναι η στολή, μην είναι που σε κουβαλάνε στα στιβαρά τους μπράτσα, μην είναι που εκείνες τις στιγμές θες κάτι να σου αλλάξει την διάθεση, οι νοσηλευτές είναι τα Go Go boys των νοσοκομείων.  Ναι η αλήθεια είναι πως εγώ, με όσους μίλησα, τους φαντάστικα όλους σε κλουβί να χορεύουν το “You sexy thing” .   Είναι που μου είπε κάποιος κάποτε, ότι ο άντρας της ζωής μου θα φοράει στολή κι απο τότε όλοι οι ένστολοι έχουν ανέβει κατηγορία στην συνειδησή μου.  Εγώ πάντως, επειδή η αλήθεια είναι πάσχω από «υπερβολικό και αναίσχυντο φλερταρικό σύνδρομο» τις έκανα τις κινήσεις μου.  Και για πρώτη φορά και τα ματάκια πιάσανε, και τα νάζια πιάσανε και έφυγα απο τα νοσοκομεία με 3 τηλέφωνα νοσηλευτών για τις δύσκολες ώρες! Φωλιά, φωλιά!!! Εντάξει ίσως δεν ήταν ο πιο κατάλληλος τόπος και χρόνος για γκομενιλίκια, αλλά τι να κάνεις που συνήθως τα καλύτερα έρχονται είτε όταν περνάς άσχημα, είτε όταν έχεις γκόμενο, είτε όταν είσαι απο ξενύχτι και μοιάζεις με τον Sweeny Todd? 
Η αληθεια είναι πάντως μακριά απο εμάς άλλες τέτοιες συναντήσεις.  Μακρία απο τα ελληνικά νοσοκομεία, ειδικά αν είναι για σοβαρό λόγο.  Να είμαστε γεροί και δυνατοί και αν ξεμείνουμε απο ραντεβού, άντρες και νέες συγκινήσεις τα πράγματα είναι απλά.  Θα πάθει η φίλη μου η Μούνοβα μία κρίση πανικού, θα πάρουμε το 166 και τσουπ! Boys!!!! Έρχεται η μανούλα!!!!! (Αδιόρθωτη όμως....)