Friday, February 19, 2010

Ο άντρας της ζωής μου ... (είμαι εγώ;;;)

Εντάξει δεν μπορώ να πω κι εγώ το έχω πει για τουλάχιστον μία φορά στην ζωή μου σε στιγμές απόλυτης απελπισίας... "ΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ?". 
Όλοι το ξέρουμε όμως πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει... Άντρες γυναίκες.  Εγώ για παράδειγμα περικλείομαι απο φανταστικούς άντρες οι οποίοι για τον ένα ή τον άλλο λογο δεν έχουν την ταμπέλα του boyfriend, αγαπητικού ή όπως θέλεις πές το.  Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γκρινιάζουμε λοιπόν... Κι επειδή άκουσα τα παραπονάκια μου, είπα να σας τους συστήσω. 

Ο μπαμπάς μου.  Σε αντίθεση με πάρα πολλές γυναίκες δεν είναι ο νούμερο άντρας της ζωής μου, αλλά απο σεβασμό είπα να τον βάλω πρώτο.  Τον λατρεύω, κάθε μέρα βλέπω ότι του μοίαζω όλο και περισσότερο (εύχομαι μόνο αυτή η σκιά στα χείλη μου να μην εξελιχτεί σε μουστάκι και γίνουμε τάλε κουάλε στο τέλος!) εννοείται όμως πως ό,τι και να γίνει πάντα θα θέλω να κάνω κάτι για να του πάω κόντρα για  να βλέπω να βγαίνουν καπνοί απο τα ρουθούνια του! Κοινώς πέρασα δύσκολη εφηβεία... κι αυτό έχει υπολείματα μέχρι τώρα.

 Ο αδελφός μου.  Επίσης τον λατρεύω.  Θεωρώ ότι είναι το δείγμα το τέλειου άντρα, αλλά θέλω πάρα πολύ να τον φέρω δυο σβούρες και να τον αρχίσω στα χαστούκια.  Δεν ταιριάζουμε πουθενά, είμαστε η μέρα με την νύχτα, αλλά τον παραδέχομαι σε ό,τι κι αν κάνει τουλάχιστον! Ακόμη κι αν θέλω να τον πλακώσω.  Αδελφική σφαλιάρα όμως, με πολύ αγάπη.
Ο Γ.  Ο γκέι κολλητός.  Είναι μακριά αυτό τον καιρό, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει ν' αγαπιόμαστε απο μακριά.  Αν μέχρι τα 40 δεν έχω παντρευτεί, θα μετοικήσω στο Λονδίνο να γίνω το τρίτο πρόσωπο στην ζωή του και η τρελή θεία για το κοριτσάκι του.  Και θα ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα. 

 Το τσουτσέκι.  Εδώ δεν έχει αρχικό.  Το τσουτσέκι τα λεει και τα κάνει όλα.  Μου φτιάχνει την ημέρα στο γραφείο και πολλές φορές και αφού φύγω απο εκεί γελάω με τις βλακείες του.  Ξυπνάει τον βλάκα μέσα μου.  Μου κάνει μπιου μπιου και γελάω μέχρι δακρύων.  Είναι φάση το αγόρι πως να το κάνουμε? Γι αυτό τον λατρεύω τόσο πολύ.  Τσουτσέκι + Βλαμούρι = Χαιρέτα μου τον Πλάτανο.  Αυτό τα λέει όλα.

 Ο Χ.  Ο πρώην.  Έχω γίνει σαν την Ναταλια Γερμανού.  Κάθε έρωτα παλιό τον μετατρέπω σε μεγάλη φιλία.  Με πέθανε ο συγκεκριμένος, αλλά χαλάλι του.  Με ξύπνησε.  Τώρα απολαμβάνω όσα με τρελαίνανε τότε.  Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει.  Σίγουρα μέχρι να καβατζώσω τα t-shirt του που έχω βάλει στο μάτι.

Ο P.  Όπου P = Paskal.  Ένας είναι.  Δεν χρειάζεται συστάσεις.  Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.  Black, French & Gorgeous.  Αυτό τα λέει όλα.  Ο άντρας της ζωής μου.  Πολύ απλά.  Έρχεται ομορφαίνει την ζωή μου και μετά πάει να ομορφύνει το Παρίσι.

Ο Α.  Ο γλυκός μου ο Α.  Ο φίλος μου που μπορούμε να μιλάμε με τις ώρες και ξέρω πως όταν όλοι οι άλλοι λακίσουν αυτός θα είναι εκεί.  Ελπίζω μόνο να μην χρειαστεί να φτάσουμε εκεί.  Ταιριάζουμε και αγαπιόμαστε τόοοοοσοοοοο πολύ! Τον θαυμάζω και τον λατρεύω!! Α. Σμουτς!

 Ο Π.  Έρωτας απο την πρώτη ματιά.  Απίστευτος τύπος, με όλο το πακέτο.  Δυστυχώς όμως αντί για το "Notebook"  μας προέκυψε το "Casablanca".  Μένει εδώ γιατί είναι το alter ego μου, και γιατί μου υπενθυμίζει πως υπάρχουν ακόμη άντρες εκεί έξω.  Και γιατί όταν του μιλάω, ακόμη κι όταν είνα χάλια, χαμογελάω. 

Ο Σ.  Αυτός με ανέχεται τις τελευταίες 2 εβδομαδες.  Καταπληκτικός.  Θα μπορούσε να είναι ο πατέρας των παιδιών μου.  Για την μάνα τους δεν ξέρω τι να σου πω... Βρίσκεται στα όρια της παράνοιας και δεν ξέρει τι θέλει.

Και τέλος τα τρελά αγόρια στην δουλειά μου.  Σ., Δ., Σ., Χ., Γ. και άλλοι.  Κάθε ένας μεγάλη ιστορία.  Να έχουμε να λέμε.  Έχω μεγάλα σχέδια γι αυτούς.  Παπάδες θα κάνουμε!

Αυτά είναι τ' αγόρια μου.  Όλες λιγο πολύ τους έχουμε στην ζωή μας, απλά δεν τους εκτιμάμε όσο χρειάζεται. 
Αγόρια μου (ξέρουν αυτοί σε ποιους αναφέρομαι...) μην σας ξανακούσω να γκρινιάζετε ότι δεν σας αναφέρω! Κι το υπόσχομαι! Δεν θα ξαναπώ "ΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ;;;"


 

No comments:

Post a Comment