Friday, December 31, 2010

2010. Ο επίλογος.


Τι να σου πω; Ότι χαίρομαι ότι φεύγει το 2010; Όλη την προηγούμενη χρονιά γκρίνιαζα.   Αλλά από την άλλη η γκρίνια ήταν αυτή που γέννησε την Ζαργάνα.
3 ώρες πριν αλλάξει αυτή η χρονιά, και σκέφτομαι πως αυτή αυτή η χρονιά δεν θέλω να φύγει.
Περίεργο αλλά αυτή η χρονιά θα με βρει "ερωτευμένη" με 3 άντρες.  Οέο! Mε την παραμυθένια έννοια της λεξης όμως.  Με την πλατωνική έννοια της λατρείας.  Με 3. Με τον Π. που δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ποτέ γιατί είναι το παρελθόν το παρόν και το μέλλον.  Ο άντρας της ζωής μου.  Ο άντρας που μέσα στο μυαλό μου είναι ο πρίγκηπας.  Ο ζαργάνος μου.  Ποτέ δεν μ’ ερωτεύτηκε γι αυτό και τον ερωτεύτηκα.   Με τον Δ.  Ο σουπερ σταρ.  Όλη η Ελλάδα συζητάει γι αυτόν.  Αλλά αυτός έκανε πέρα όλες τις ανορεξικές μοντέλες και μου ζήτησε να βγουμε.  Και σκέφτομαι πως θα είναι τα παιδιά μας.  Το πρώτο μας εξώφυλλο στο ΟΚ.   (εδώ βέβαια ξεπερνάμε την παραμυθένια έννοια και μπαίνουμε σ' ενήλικα κατατόπια, χε χε χε χε!!!!) Και ο καλυτερός μου φιλος. Αυτός που ήταν ο ερωτάς μου και ο χρόνος μας έφερε κοντά και μας έκανε φίλους.  Και δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα γίνοταν αν δεν ηταν κοντά.  Αυτός που ήταν κοντά μου στα δύσκολα και στα ευκολα αυτός που με κάνει να γελάω όλα όταν ολοι οι άλλοι με στεναχωρούν.  Δυσκολο το τρίλημα.
Ήμουν σήμερα στο Κολωνάκι με μία υπέροχη μπάντα και τα έχω πιει τα ποτάκια μου. Και παραπατάω.  Και όλο σβήνω και γράφω.  Πρέπει να γράψω πριν φύγει αυτή η χρονιά.  Πριν φύγει αυτή η χρονιά πρέπει να τα πω.
Τι έχω αποκομίσει από αυτή την χρονιά; ΄Ένα πράγμα.  Έρωτα η ζωή έρωτα θέλει.  Αυτό μας οδηγεί.  Ποιος την χεζει την καριέρα, έρωτα θέλει η ζωή έρωτα θέλει.  Όταν δεν είμαι ερωτευμένη δεν δημιουργώ ΔΕΝ ΖΩ!!!!
Βρε αν δεν υπήρχε η καψούρα θα ήμουν εκεί που είμαι; Ο Π. ήταν αυτός που μ’ εκανε να φτιάξω αυτό το blog και είμαι εδώ έναν χρόνο μετά ν’ αναπολώ.  Αποτυχημένα ραντεβού, έρωτες δίχως άυριο, όνειρά και ελπίδες με κάνουν να γράφω.  Τι να τα κάνω τα παπούτσια και τα λεφτά αν το κρεβάτι μου είναι άδειο;  Δεν πάτε να λέτε ό,τι θέλετε;  Ζω μόνο όταν ερωτεύομαι!!!!
Και σκέφτομαι κάθε πρώτο ραντεβού.  Που ντύντομαι, ούτε πολύ τσουλα ούτε πολύ καθώς πρέπει, που γράφω τα σεναριά μου τι θα πω και τι θα κάνω. Που κρύβω κάθε ίχνος αυθορμητισμού μην και την κάνει ο επίδοξος με ελαφρά.  Σκέφτομαι και την πρώτη φορά που κάνω σεξ.  Που λέω τώρα θα μου κάτσει το τζόκερ και παίρνω απλά ένα διπλό.  Τα λεφτά μου πίσω!!!!.  Δεν ξέρω αν στο είπανε αλλά το σεξ θέλει δύο κι όχι έναν.  Όταν το κανεις με την χούφτα σου έχει διαφορά, ιδιαίτερα αν η γυναίκα έχει σαρκα και οστά και δεν έχει απλά βαλβίδες.   Μην γκρινιάζεις μετά γιατι τα αχ και τα βαχ κάτι σου θυμίζουν… Την «Σειρίνα» μήπως;
Πόσα ραντεβού; Πόσες ευκαιρίες στην ευτυχία; Πάνε κι έρχονταί! Κομπλεξικοί, μαμάκιδες, τοσοδούλιδες, βλαμένοι!!! Για όλους είχα έναν «καλό λόγο».  Δεν βλέπω τα χάλια μου.  Αυτή η χρονιά τα είχε όλα.  Και στο τέλος παλι μόνη με βρίσκει.  Γαμησέ τα.  Η αγορά χάλια.  Βρε Ζαργάνε που είσαι οέο;;;;;;;;;; Μην είναι ο γυαλός στραβός ή μην στραβά αρμενίζουμε;
Περασμένα τριάντα.  Όχι πολύ, αλλά περασμένα.  Πριν λίγες ημέρες για πρώτη φορά σκέφτηκα τον εαυτό μου μ’ ένα μωρό και για λίγα λεπτά το απόλαυσα.  Μετά μ’ επιασε ένας μικρός πανικός.  Μετά είδα την παπουτσοντουλάπα μου και συνειδητοποίησα  ότι έχω τα μυαλά πάνω από το κεφάλι μου.  Που θα ζει το παιδί μου; Με τι θα τρέφεται; Με καστόρι; Α πα πα πα!!!!!  Ας αρχίσουμε από τα βασικά.  Με λένε Ζαργάνα και μένω και ζω μόνη μου.  Μετά θα έρθει και το μωρό….
Δεν ξέρω.  Όλοι γύρω μας «φτιάχνουν» τις ζωές τους, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.  Άλλοι παντρεύονται, άλλοι γεννούνε, άλλοι χωρίζουν κι αρχίζουν από την αρχή.  Κι εμείς απλά ζούμε την αιώνια εφηβεία μας.  Βγαίνουμε ραντεβού, ονειρεύομαστε και χωρίζουμε με το πρώτο εμπόδιο.  Βαριόμαστε;  Έχει μείνει όλος ο κατιμάς; Πάντως το παλεύουμε… ερωτεύομαστε με το καλημέρα σας και χωρίζουμε με το καλησπέρα σας! Αλλά το ζούμε!!!! Και γι αυτό μένουμε ζωντανοί!!!!! Ζούμε από το δράμα!
Ερωτεύομαι άρα υπάρχω! Έστω και με 3 άντρες! Μέχρι να ζήσω τον κινηματογραφικό έρωτα.  Μέχρι να μου πουν το «you complete me».  Όσο ρομαντική κι ονειροπόλα ας με λένε.  Και ζηλεύω θανάσιμα αυτούς που το ζούνε και καμιά φορά ζω μεσα από τις εμπειρίες τους….
Τι θα κάνω από εδώ και πέρα; Θα προκαλώ την τύχη μου! Είτε είναι για καλό είτε για κακό… είτε μου πουν σ’ αγαπώ είτε «ξέρεις… αλλά».  Και θ’ αγαπώ μ’ όλο μου το είναι! Κι ας με πάρει από κάτω! Αν δεν αγγίξεις πάτο δεν θα φύγεις στην επιφάνεια!!!
Είθε το 2011 να μας φέρει Υγεία λοιπόν και πολύ έρωτα.  Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ηλίθια ραντεβού, πολύ κλάμα και πολλές ανατροπές! Serendipity.  Αν είναι κάτι να συμβεί θα συμβεί, θα το κάνει έτσι η μοίρα να συμβεί!!!!
Και σε μένα και στους 3 άντρες της ζωής μου τι να πω;;;; Ας κερδισει ο καλύτερος!!!!! Δεν επιλέγω εγώ… η Ζωή επιλέγει!!!!

Καλή χρονιά σε όλους, με Υγεία, Ευτυχία, Κινηματογραφικές στιγμές, αγαπησιάρικες στιγμές και αξέχαστες αναμνήσεις!!!! Ας είναι το 2011 απλά η αρχή για τα καλύτερα!!!

No comments:

Post a Comment