Speed Runner ή Speed Dater?

Έλα και τον φάγαμε τον Σεπτέμβριο.  Πάει το καλοκαίρι παίδες! Ήρθε το φθινόπωρο και πάμε βουρ για χειμώνα! Άντε γιατί έχω 32 χειμερινά ζευγάρια παπούτσια αφόρετα, 3 συγκλονιστικά επίσης αφόρετα παλτά,  όπως επίσης και κάτι σκουφάκια με τα οποία δεν έχω αποφασίσει αν δείχνω χαριτωμένη ή σέξυ αλλά αν είναι ένας συνδιασμός και των  2, σίγουρα φέτος τον χειμώνα θα κάνω τρελή θραύση!

Ο Σεπτέμβρης για πολλούς είναι μήνας ανανέωσης.  Όταν ήμασταν πιτσιρίκια αγοράζαμε μολύβια, ξύστρες και νέα αθλητικά.  Τώρα κόβουμε το τσιγάρο, αρχίζουμε το γυμναστήριο, αλλάζουμε το χρώμα των μαλλιών μας και βγαίνουμε παγανιά να βγούμε κανένα ραντεβού για να κάνουμε το «κρύο, καιρός για 2» πράξη τον χειμώνα.   

Κι επειδή εδώ στην Ελλάδα ζούμε την δική μας σκληρή πραγματικότητα το να βγεις ραντεβού δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.  Βλέπεις καμιά φορά στις ταινίες 2 άτομα που βγαίνουν μετά την δουλειά για Happy Hour.  Εκεί που κάθονται γνωρίζουν κάποιον/α  εύκολα και τους ζητάει να βγούνε ραντεβού.  Και σκέφεσαι εσύ τώρα «Βρε που τα είδατε αυτα;;;».  Μην αναρωτιέσαι, αυτά πράγματι συμβαίνουν εκεί εξώ.  Αλλά όταν λέμε εκεί έξω, εννοούμε έξω απο την Ψαροκώσταινα.  Εδώ για να έχεις ραντεβού μέσα στον Σεπτέμβρη πρέπει ή να έχεις ροζ καρνέ (που λέει και η εσπρέσσο), ή να είσαι πλαστικός χειρούργος ή οδοντίατρος.  Αν δεν είσαι κάτι απο τα παραπάνω κι έχεις ραντεβού, παίξε κι ένα Λόττο γιατί είσαι απο τους τυχερούς φίλε μου!

Αν το καλοκαίρι δεν σου επιφύλλαξε έναν μεγάλο έρωτα, ή έστω ένα, δύο, τρία, τέσσερα one night stand για τα οποία δεν θα εύχεσαι να είχες κάτσει σπίτι να δεις την επανάλληψη του Κωνσταντίνου και την Ελένης για 12345^η φορά, η αλήθεια είναι πως ο Σεπτέμβρης σε βρίσκει εκτός απο απογοητευμένο και πολύ ερεθισμένο!  Όλο το καλοκαίρι απλά παρακολουθούσες, καιρός να λάβεις κι εσύ μέρος στα δρώμενα.  Κι επειδή όπως είπαμε το να πάρεις σβάρνα τα μπαρ, τα κλαμπ, τα καφενεία και τις σοκολατερί δεν είναι λύση, αποφασίσεις ή να βάλεις τους φίλους σου σε μυστική αποστολή με τίτλο «βρείτε μου άντρα/γυναίκα ΤΩΡΑ» ή να επισκεφτείς ένα παιχνίδι Speed Dating. 

Η πρώτη επιλογή είναι η πιο εύκολη.  Και η χαρά του τεμπέλη.  Εσύ απλά κάθεσαι και περιμένεις απο τους άλλους να δράσουν για σένα.  Που υποθέτω πως μετά απο τόση γκρίνια τύπου «όλοι οι άντρες είναι μαλάκες» ή «μόνο η μάνα μου και η αδελφή μου είναι καλές, όλοι οι άλλες είναι πουτάνες», θα ψάχνουν απεγνωσμένα να σου βρουν κάποιον να σου βουλώσει το στόμα.  Αλλά επειδή σ’ αυτές τις περιπτώσεις εκτός απο τα φιντάνια που σου κουβαλάνε στο τέλος καταλαβαίνεις τι γνώμη έχουν και οι φίλοι σου για σένα (γιατί αν σου κουβαλήσουν κανένα ρετάλι, σημαίνει πως μέχρι εκεί φτάνει η εκτιμησή τους για σένα) στο τέλος πλακώνεσαι και μ’ αυτούς.  Εγώ προσωπικά αποφεύγω αυτή την οδό.  Αν δω κανέναν φίλο, φίλου που μ’ αρέσει συνήθως κάνω κάποιο σχόλιο  τύπου «παρακαλώ τυλίξτε το, θα το φάω σπίτι» κι έτσι προχωράει το θέμα.  Αλλά αν δεν κάνω γαστρονομικό σχόλιο δεν έχει προξενιό. 

Μέχρι πέρυσι λοιπόν το Speed Dating ήταν και η δική μου λύση στο πρόβλημα των ραντεβου (φέτος η αλήθεια είναι ότι «φτου φτου μην με  ματιάσω»  αχρείαστο μου είναι!!!).   Με το που πιάνανε οι πρώτες δροσιές, που μ’ έχανες που μ’ εβρισκες, εκεί στο Γκάζι ήμουν. Εκεί που γίνεται το Speed Dating.   Τι είναι το Speed Dating όμως;

Το Speed Dating είναι ένα παιχνίδι γνωριμιών.  Μαζεύονται σ’ έναν χώρο 20 άντες και 20 γυναίκες που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, ίδιου ηλικιακού επιπέδου.  Οι γυναίκες κάθονται σε τραπεζάκια πίνουν το ποτάκι τους  και κάθε 2 λεπτα έρχεται στο τραπέζι τους κι ένας άλλος άντρας και μιλάνε για  2 λεπτά.  Κάθε δύο λεπτά η Εβίτα χτυπάει το κουδούνι σαν επιστάτης,  σου κόβει την χαρά, και τσουπ, ένα νέο αγόρι κάθεται απεναντί σου!  Οι κυρίες κάθονται αναπαυτικά στα τραπεζάκια τους και οι άντρες γυρνούν απο τραπέζι σε τραπέζι.  (Εμένα μου μοιάζει λιγο με τον θεσμό του γάμου όλο αυτό το «ο ένας σταθερός, ο άλλος γυρίζει γύρω γύρω», αλλά μόνο ένα μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να κάνει τέτοιο συνειρμό.).  Ο κάθε παίχτης λοιπόν έχει μαζί του μια καρτέλα στην οποία καταγράφει το ραντεβού του με το ψευδωνυμό του – όλοι φοράνε ψευδώνυμα, εγώ συνήθως είμαι η Anjelina ή η Monica (η Μπελούτσι καλέ όχι η Λεβίνσκι) – και σημειώνει αν θέλει να ξαναδεί το ραντεβού του ή όχι.  Στο τέλος του παιχνιδιού τα δύο τρελά πλάσματα η Εβίτα και η Ιφιγένεια που ηγούνται του παιχνιδιού μαζεύουν τις καρτέλες των συμμετεχόντων.  Στις περιπτώσεις που υπάρχει συμβατότητα μεταξύ δύο παιχτών η Εβίτα και η Ιφιγένεια σαν καλές προξενήτρες σου στέλνουν τα στοιχεία του άλλου σου μισού και απο εκεί και πέρα αφήνουν το παιχνίδι πάνω σου!

Υπάρχει πολυς κόσμος ο οποίος θεωρεί κατάντια τέτοιου είδους παιχνίδια.  Εγώ πάλι όχι.  Το θεωρώ έναν πολυ καλό τρόπο να γνωρίσεις κοσμο.  Όχι για να βρεις γκόμενο ή γαμπρό.  Αλλά για να γνωρίσεις κόσμο.  Αν πας με αυτή την λογική θέλω γαμπρό ή γκόμενο τώρα το μόνο που θα πάρεις έιναι ... Μην το πω, γιατί δεν μου το επιτρέπει το επιπεδό μου (;;;;;;;;;;;;;;)!!!!! 

Αν εξαιρέσεις λοιπόν την εποχή που πήγαινες σχολείο και στο διάλειμα είχες την δυνατότητα να μιλήσεις με 20 παιδάκια που μπορει να μην ήξερες, τώρα η πιθανότητα  να το ξανακάνεις αυτό μοιάζει σχεδόν αστρονομική.  Έτσι λοιπόν σ’ αυτό το παιχνίδι μπορείς να μιλήσεις με 20 αγνώστους που στην τελική, ακόμη και κανένας να μην σ’ αρέσει σίγουρα θα σου φτιάξουν το κέφι! Σίγουρα θα σου σηκώσουν την πεσμένη σου αυτοπεποίθηση και σίγουρα με κάποιους απο αυτούς για 2 τουλάχιστον λεπτά θα περάσεις καλά.

Η όλη διαδικασία είναι η αλήθεια ότι μπορεί ν’ ακούγεται λιγάκι αγχωτική, αλλά δεν είναι.  Είναι τρομερά διασκεδαστική αλλά έχει και τα περιεργά του.  Τι γίνεται αν ο άλλος που θα κάτσει απεναντί σου είναι σαν να έχει έρθει ΄σε μετωπική με τρόλει;  Το θέμα είναι να το δεις χαλαρά.  Εγώ όταν είχα κάποιον απεναντί μου που δεν μ’ ενδιέφερε καθόλου, γινόμουν ό,τι μπορείς να φανταστείς.  Έχω υπάρξει επιστήμονας στον Δημόκριτο, νευροχειρούργος, ανερχόμενη ηθοποιός, τραγουδίστρια σε μαγαζί της Εθνικής και άλλη τέτοια ωραία.  Είναι ωραία για 2 λεπτά έστω να είσαι κάποιος άλλος.  Δεν μπορείς να φανταστείς τι συμπεράσματα μπορείς να βγάλεις για τον κόσμο, ανάλογα για το πως θα συστηθείς.  Και στην τελική 2 λεπτά είναι αυτά, θα περάσουν και δεν θα το ξαναδείς το ραμολί! 

Εγώ σ’ αυτά τα παιχνίδια έχω γνωρίσει πολύ κόσμο.  Με όσους  βγήκα ραντεβού,  άλλοι άξιζαν και άλλοι όχι.  Το θέμα είναι να βγεις ραντεβού.  Όχι τι θα σου προκύψει στο ραντεβού.  Πολλες φορές που απλά σου έχει λείψει η διαδικασία των ραντεβού κι όχι το αποτέλεσμα.   Τώρα,  αν είναι να σου βγει ο άλλος βλαμένος, δεν μπορείς να το αποφύγεις, είτε τον γνωρίσεις σε μπαρ, είτε σε σπίτι, είτε σε παιχνίδι, είτε τυχαία.  Δυστυχώς η βλακεία υπάρχει παντού. Η αλήθεια είναι πως πολλά απο τα ραντεβού μου τα οποία προέκυψαν απο το παιχνίδι είναι πια φίλοι μου κι εννοείται μελλοντικές πηγές για τα επόμενα αποτυχημένα μου ραντεβού.  Είπαμε, όλοι κάτι μπορούν να προσφέρουν σ’ αυτή την ζωή.  Ακόμη κι εκεί που δεν το περιμένεις...

Κι έτσι βγαίνεις ένα, δύο, τρία, τέσσερα, ραντεβού για να περάσεις καλά ή και όχι  κι έτσι περνάει και ο Σεπτέμβρη και ο Οκτώβρης.  Εεεε, μετά αρχίζουνε οι γιορτές, οπότε έχουμε μ’ άλλα θέματα ν’ ασχοληθούμε... Μέχρι τότε http://www.sdex.gr/.  Κι αν δεν σου κάτσει; Στείλε μου την ιστορία σου και ... μπορεί να γίνεις εσύ ο επόμενος ηρωάς μου, μπορείς!!!