Μύθος ή πραγματικότητα;

Σε προειδοποιώ.  Γκρίνια εν όψει.  Τι να κάνω;  Δεν μπορώ να τα’ αποφύγω.  Η γκρίνια μου είναι κομμάτι της γοητείας μου.  Τουλάχιστον έτσι μου έχουν πει να λέω, για να πουλάω πιο καλά τον εαυτό μου.  Βασικά διανύω μία εποχή που πιστεύω πως κι ένα X-BOX να δίνω δώρο, πάλι το προϊόν θα μείνει στοκ, στο ράφι.

Που λες, δεν είναι και η καλύτερη περίοδος της ζωής μου.  Κόβω και το τσιγάρο και είμαι λιγάκι με τα μυαλά στα κάγκελα.  Ο Π. έχει φύγει οριστικά και αμετάκλητα από την ζωή μου, εγώ υποτροπιάζω ανά διαστήματα όπου την μία του φωνάζω ότι λυπάμαι που τον γνώρισα και 3 λεπτά μετά το μετανιώνω και του ζητώ συγνώμη.  Μετά γνωρίζω έναν άλλο, τον ερωτεύομαι κεραυνοβόλα και για 2 μέρες τον βλέπω Θεό,  Μετά βαριέμαι ακόμη και να τον βλέπω.  Μετά βρίσκω άλλον να ερωτευτώ,  αυτός ούτε που ξέρει πως υπάρχω, προσπαθώ να θυμηθώ πως γκομενίζουν χωρίς να φαίνεται η στέρηση και η απελπισία στο μάτι, απογοητεύομαι και μετά τρώω λουκουμάδες.  Και νιώθω σαν την Έλη στα υπέροχα πλάσματα που έλεγε ότι ήθελε να τρώει λουκουμάδες μέχρι να σκάσει και μετά να κατρακυλάει στις κατηφοριές και να ισοπεδώνει κόσμο.

Γενικά το «σφύριξε χαρούμενα μπορείς» δεν είναι το soundtrack της ζωής μου αυτές τις ημέρες.  Αν κι έχω βρει πάλι την ορεξή μου και το χαμογελό μου στην μετά Π. εποχή, για κάποιο λόγο μου φαίνονται όλα ανώφελα.  Και διαβάζω τα παλιά μου post που ονειρεύομαι το δικό μου happy ending και ξινίζω τα μούτρα μου.  Γενικά έχω την εντύπωση ότι γίνομαι μπλε και μουρμουρίζω συνέχεια «μου την δίνουν τα ζουζούνια».  Και η αλήθεια είναι ότι όλοι βλέπουν το καλύτερο σε μένα αλλά εγω προς το παρόν είμαι σαν τον εφιάλτη των Χριστουγέννων.  Κι έχω κολλήσει τα πόδια μου στο έδαφος και δεν μπορείς να ξεκολήσω  λιγάκι από την γη.  Και προσπαθώ να σκεφτώ κάτι καλό και συνειδητοποιήσω  πως πολλά απ’ όλα που πιστεύω και ελπίζω είναι τελικά αυτό που λέμε αστικοί μύθοι. 

Οι αστικοί μύθοι ήταν πάντα κάτι που μ’ άρεσε ν’ ασχολούμαι.  Οι αλιγάτορες στους υπονόμους της Νέας Υόρκης, η ιστορία με τον τύπο που έκανε one night stand και βρήκε τον εαυτό του μέσα σε μία μπανιέρα καλυμένος με πάγο ενώ του είχαν αφαιρέσει ένα νεφρό (έχω την εντύπωση πως κάποια μάνα ξεκίνησε αυτόν τον μύθο…),   ο μύθος που λέει πως αν φτιάξεις μια φανουρόπιτα θα σου χτυπήσει ο Jude Law την πόρτα όπως στο Holiday, ο μύθος με τον κερατά σύζυγο που ξεμπροστιάζει την νύφη τσούλα στον γαμήλιο τραπέζι κολλώντας φωτογραφίες παντού της νύφης καβάλα στον κουμπάρο και άλλοι πολλοί που ξεκινάνε από την βαρεμάρα ενός ατόμου και τελικά όλοκληρα έθνη μπορεί ν’ ασχολούνται μ’ αυτό και στην χειρότερη να πιστεύουν σ’ αυτό.  Και αυτοί οι μύθοι περικλύουν κι ένα μυστήριο και ίσως αξίζει ν’ ασχοληθείς και να τους διαδώσεις, όσο αφορά όμως τις σχέσεις γιατι να υπάρχουν;  Αστικός μύθος είναι το γεγονός που πάντα έχει συμβεί σ’ έναν γνωστό γνωστού, ακούς πως υπάρχει εκεί έξω, απλά δεν το έχεις δει μπροστά σου να συμβαίνει.  Έχεις ακούσει ότι υπάρχει αλλά εννοειτα πως δεν το έχεις βιώσει ποτέ ούτε εσύ ούτε κάποιος άμεσα γνωστός σου ή φίλος.  Πολλές φορές δεν έχουν καν την ταμπέλα του μύθου, απλά υπάρχουν εκεί έξω σαν γεγονότα.  Για παράδειγμα:

Η επανασύνδεση μέσα στην βροχή

Αυτό είναι ένα βασανιστικό σενάριο το οποίο βγήκε από κάποια ταινία και πάντα έχει συμβεί σε κάποιον γνωστό σου.  Τσακώνεσαι με τον γκόμενο, σύζυγο ή υποψήφιο σύντροφο, φωνάζεις κάνεις σκηνή, αυτός τρέχει πίσω σου, συνήθως βρέχει και τα βρίσκετε  μετά από έναν καυγά μέσα στην βροχή μ’ένα παθιασμένο φιλί.  Ναι καλά.  Πρώτον αν δεν του έχεις κλέψει το πορτοφόλι μέσα στο οποίο έχει το τελευταίο νικηφόρο δελτίο του στοιχήματος δεν υπάρχει περίπτωση να τρέξει πίσω σου.  Και ιδιαίτερα μέσα στην βροχή.  Και αφού κάνεις σαν υστερική, το πιο πιθανό είναι να κάνει πως δεν σε ξέρει.  Ο συγκεκριμένος μύθος έχει αναφερθεί και στο sex and the city.  Όλες οι γυναίκες έχουμε ακούσει να συμβαίνει.  Καμία δεν έχει δει να συμβαίνει μπροστά της και ακόμα χειρότερα, δεν έχει συμβεί σε καμία.

Ο πιστός σύζυγος

Ναι αυτό το σενάριο δεν παίζει.  Τα έχουμε ξαναπεί.  Δεν υπάρχει πιστός σύζυγος. Ο μόνος πιστός σύζυγος είναι ο νεκρός σύζυγος.   Και ο Γκάντι αν είχε γυναίκα θα ήταν άπιστος.  Δεν είναι θέμα νοοτροπίας, είναι θέμα DNA.  Και όσες νομίζουν ότι έχουν πιστό σύζυγο, απλά δεν κοιτάζουν σωστά.  Ο γκόμενος είναι άλλο θέμα.  Μπορεί να είσαι από τις τυχερές και να έχεις πιστό γκόμενο. Είτε γιατί δεν έχει προλάβει ακόμη, είτε γιατί δεν έτυχε.    Αλλά αν τον παντρευτείς σίγουρα θ’ απιστήσει. Ανεβαίνει κατηγορία.   Είναι η ροή των πραγμάτων δεν γίνεται διαφορετικά.  Να εύχεσαι μόνο να μην το μάθεις, να μην το καταλάβεις και αν το καταλάβεις να είναι με καμία που μπορείς να εκμυδενίσεις και ν’ αφανίσεις.  (Για το πώς, και το που, πληροφορίες εντός.  Ανοιχτά 24 ώρες το 24ωρο)

Η διακριτική πεθερά

Ακολουθεί το σενάριο του πιστού συζύγου.  Απλά δεν υπάρχει διακριτική πεθερά.  Αν νομίζεις ότι υπάρχει, απλά δεν την έχεις πάρει χαμπάρι.  Μία γυναίκα μπορεί να διεισδύσει όπου θέλει και ν’ ανακατέψει ό,τι θέλει, με πολλούς δόλιους τρόπους χωρίς να πάρεις χαμπάρι.  Άντρας ή γυναίκα.  Επίσης η πεθερά ακολουθεί και σ’ αυτό το μοτίβο του πιστού συζύγου.  Μπορεί να είναι πολύ διακριτική μέχρι να παντρέψει τα παιδιά της.  Μόλις τα παντρέψει, θα χώσει την μύτη της και θα στα κάνει μαντάρα.  Είναι στην φύση μας δεν γίνεται διαφορετικά.  Γι αυτό και υπάρχουν μόνο θανάσιμες πεθερές, πουθενά θανάσιμοι πεθεροί.

Δεσμός μέτα από one night stand

Είχα ακούσει κι εγώ μία τέτοια ιστορία.  Κι εγώ πίστεψα ότι ένα one night stand μπορεί να μετατραπεί σε κανονικό δεσμό.  Ναι, δεν παίζει τέτοιο σενάριο.  Δεν μπορείς να μετατρέψεις την καρμπονάρα σε μπρόκολο.  Απλά δεν γίνεται.  Έτσι όσες ιστορίες και ν’ ακούσουμε για one night stand που μετατραπηκαν σε δεσμούς απλά δεν ισχύουν.  Μπορεί το ένα οne night stand να πολλαπλασιάστηκε σε πολλά οne night stands με το ίδιο πρόσωπο, αλλά δεν είναι δεσμός.  Είναι απλά ένα one night stand με διάρκεια.  Καμία σχέση. 

Παντρεμένος χωρίζει την σύζυγο και παντρεύεται την ερωμένη

Εδώ δεν μπορώ να είμαι πολύ σίγουρη αν είναι αστικός μύθος, αλλά προσωπικά δεν το έχω δει να συμβαίνει ποτέ.  Ξέρω σύζυγος να χωρίζει την σύζυγο,  όχι για να παντρευτεί την ερωμένη, αλλά γιατί το έμαθε η σύζυγος και τον πέταξε έξω, ή γιατί θα χώριζε έτσι κι αλλιώς απλά η ερωμένη του έδωσε την αφορμή και για πολλούς άλλους λόγους, αλλά ποτέ για να παντρευτεί την ερωμένη.  Την ερωμένη μπορεί να την παντρευτεί, αν βρει άλλη ερωμένη για ν’ απατά την ερωμένη.  Οπότε σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να υπάρχει μία νόμιμη και μία παράνομη, οπότε βάση του νόμου των προτεραιοτήτων παντρεύεται την πρώτη ερωμένη και κρατάει την νέα ερωμένη σαν παράνομη για να του κρατάει και το ηθικό ψηλά.  Είναι ο νόμος της νέας αγελάδας.  Ισχύει χρόνια τώρα, δεν θα τον αλλάξουμε εμείς.  Έχω πει σε προηγούμενο Post πως το τρίτο πρόσωπο δεν πρέπει να έχει τέτοιες απαιτήσεις και όνειρα.  Απλά να μπορεί να εκμεταλευτεί όλα τα καλά της ερωμένης.  

Κούκλος ερωτεύεται κοντή χοντρή και άσχημη

Ναι το έχω ακούσει αυτό.  Επίσης μου έχουν πει γι αυτόν τον Θέο, που τα είχε ή παντρεύτηκε αυτή την κοντούλα, ασχημούλα & χοντρούλα γιατί αυτή είχε τρομερή αυτοπεποίθηση και πίστευε πολύ στον εαυτό της και τον κέρδισε έτσι.  Από την άλλη δεν το έχω δει ποτέ.  Δεν το έχω δει ποτέ με αυτούς τους όρους.  Έχω δει κοντές χοντρές, άσχημες και κακότροπες να σημειώσω, να έχουν πολύ  ωραίους συντρόφους.  Επίσης όμως έχουν και κάτι άλλο.   Πολλά πολλά λεφτά ή πολλές πολλές καλές γνωριμίες.  Καλή είναι η αυτοπεποίθηση δεν λέω εγώ.  Κι εγώ πιστεύω σ’ αυτή.  Αλλά μόνη της δεν κάνει τίποτα.  Μπορεί να πάρεις πολύ καλές κριτικές στις νύχτες κωμωδίες, θεο-γκόμενο δεν μπορείς όμως να πάρεις.  Η σειρά «Είσαι το ταίρι μου» είναι απλά επιστημονική φαντασία.  Ο Γεωργούλης δεν θα κατέληγε ποτέ με την Βίκυ Σταυροπούλου.  Δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν θα συμβεί. 

Εμείς οι γυναίκες είναι αλήθεια ότι πιστευουμε σε τέτοια παραμύθια, όχι σαν αστικούς μύθους αλλά σαν πραγματικότητα.  Όχι γιατί δεν θέλουμε, αλλά εννοείται γιατί μας βολεύει.  Γιατί ενώ οι άντρες έχουν σαν θρησκεία των Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό εμείς έχουμε τον Έρωτα.  Σε κάτι πρέπει να πιστεύουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.  Και μπορεί να είμαστε σαν την ΑΕΚ, να έχουμε να «πάρουμε» κύπελλο ή πρωτάθλημα πάραααααα πολύυυυυ καιρό, αλλά είμαστε πιστές στο παραμύθι μας.  Στο ενδιάμεσο παίζουμε κανένα «φιλικό» παιχνίδι, κανένα προκριματικό και αν είμαστε τυχερές μπορεί να κατέβουμε και στους τελικούς. Και μπορεί κάποια στιγμή η δική μας ιστορία να καταλήξει σαν άλλος αστικός μύθος και να γυρίζει από στόμα σε στόμα.  Αρκεί όμως να μην λέει «Έχεις ακούσει γι αυτήν που από τους πολλούς λουκουμάδες, άρχισε να κατακρυλάει στις κατηφοριές και πλάκωσε τον Hugh Jackman;».

Κομμένοι οι λουκουμάδες από αύριο μου φαίνεται... έτσι just in case.